ฝากนิยายหน่อยนะ

ตอนที่ 1 2แฝดหื่นปะทะ2หนุ่มหล่อ
“มิซึตื่นได้แล้ว 7 โมง 55 แล้วนะ >o<”
“งืมๆ ขออีก 5 นาทีม่ายด้ายเหรอ-_-zz”
“มิซึเธอจะไปมอบตัวสายไม่ได้นะ >o<”
“หา! โฮชั้นทำอะไรผิดกฎหมายหรอ O-O ไม่น้าฉันไม่อยากไปนอนในคุก T^T”
ยัยนี่เป็นฝาแฝดของฉันจริงรึเปล่าเนี่ย=_=
“ยัยติงต๊อง =_=^ ฉันหมายความว่าเราจะไปหมอบตัวแบบตอนที่ทำตอน
ม.ต้นไง”
“อ้อไปฝากตัวเป็นศิษย์ของอาจารย์ม.ปลายนี่เอง แล้วมันมีอะไรเกี่ยวกับฉัน-_-zz”
“ลืมไปแล้วหรอว่าเธอกับฉันพอเปิดเทอมก็จะเป็นน.ศ.คณะแพทย์แล้วนะและ นี้มันจวนจะ 8 โมงแล้วนะ >o<”
“แว้กกกกกกกก ลืมไปซะสนิทเลย ”
“ถ้าจำได้แล้วก็ไปแต่งตัวซะ =o=”
“เข้าใจแล้วงั้นรอฉันชั้นด้วยนะ”
“ได้แต่ว่าฉันขอกินข้าวเช้าก่อนนะ”
“ได้ๆฉันไปนะ”
พูดจบแล้วยัยนั้นก็รีบไปอาบเลยเฮ้อนี้ตกลงเธอเป็นฝาแฝดกับชั้นแน่รึเปล่าฟระ อะจริงด้วยลืมแนะนำตัวเองไปเลยหวัดดีค่าฉันชื่อ คาซึระ โฮคาเงะคะ ส่วนคนที่อาบน้ำอยู่ชื่อว่ามิซึคาเงะ คะ เราสองคนเป็นฝาแฝดกันละซึ่งเราทั้งมั้กจะชอบอะไรเหมือนกันแปรงสีฟันก็ยี่ห้อเดียวกัน ของอะไรต่อมิอะไรแทบจะเหมือนกันหมดต่างกันก็แค่สีของใช้ฉันชอบสีแดง ส่วนยัยนั้นชอบสีฟ้า พ่อของเราสองคนเป็นชาวญี่ปุ่นละส่วนแม่ก็คนไทยคะชื่อของฉันมีแปลเป็นภาษาไทยว่าความหมายเงาอัคคี ส่วนมิซึคือ เงาวารีคะ
ส่วนที่เราสองคนมีชื่อแบบนี้เพราะว่าเราเป็นตัวสำรองคะ เพราะว่าตอนนี้คุณแม่ตายไปเพราะว่าคลอดเราแล้วพอแม่ตายไปพ่อก็ไปมีเมียใหม่แถมยัยป้าเหี่ยวนั้นดันมีลูกมาอีกด้วย 2 คน คะชื่อ ทิงเจอเรด้า กับ สเนลวัต แถมยังสวยแต่หน้าอีกด้วยพอฉันกับมึซึกลับมาก็สั่งนู่นสั่งนี่หรือไม่ก็แว้ดๆๆๆเอาทุกทีเลย จนบางทีเราคิดที่จะหนีออกจากบ้านไปซะ แต่ว่า ไม่กล้าคะ =_= -เพราะขืนทำแบบนั้นเดี่ยวไม่มีที่ซุกหัวนอนกันพอดีคะ เอาละกลับมาเข้าเรื่องเลยดีกว่า
“มิซึจะไปรึยัง”
“ไปแล้วๆ”

ณ โรงเรี้ยนโรงเรียน
“ถึงหน้าโรงเรียนซักทีโฮกี่โมงแล้ว”
“เฮ้ย 8 โมง 50 แล้วรีบวิ่งไปด่วน”
“เห็นด้วย”
แว้กจะทันไหมเนี่ยรู้งี้ไม่ดูการ์ตูนจนดึกก็ดี
โครม
แงเจ็บอะ ใครเนี่ยเดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย T^T
“โฮลุกไหวไหม ถ้าไหวละก็ช่วยฉันทีชั้นเท้าเคล็ดอะ T^T ”
“มิซึฉันก็เจ็บเหมือนกันนั่นแหละแต่ชั้นเข่าถลอกเลยอะ T^T”
“ขอโทษนะ นี้เธอเป็นไรป่าว”
“เราสองคน (ชั้นกับมิซึ) เกลียดคำว่าขอโทษที่สุดคำว่าขอโทษคือคำพูดของคนไร้ความรับผิดชอบ”
ฮึจริงๆเล้ยผู้ชายไหนดูหน้าหน่อยดิ =_=
“OoO(สีหน้าของฉันกับมิซึ)”
โอ้จอจร์มันหล่อน่ากินมากเลยซ่าร่าช่างสุดจริงๆเลยนะป้ามาธาร์ คนสองคนที่ยืนอยู่หน้าเราช่างหล่อสุดยอดเลย
“แฮะๆม่ายเป็นไรคะ”
“ขอบคุณครับที่ให้อภัย(ยิ้ม)”
กรี้ด ละลายๆ
“ดากค์ไปขอโทษยัยหื่นนั้นทำไม เธอสองคนก็เลิกทำหน้าตาหื่นได้แล้ว”
กรี้ดคนสวยรับไม่ด้ายนายหาว่าฉันหื่นได้ไงยะฉันไม่ได้บ้าผู้ชายน้า > <
“นายมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉันกับมิซึยะ”
“เพราะว่าฉันหล่อยังไงละ”
อ้วกกก ขอกระโถนด่วนคนอะไรวะหลงตัวเองชะมัดฮึย กะอีแค่ หน้าตาดี คิ้วเข้ม
ใบหน้ารูปไข่ ตาสีเงิน ผมสีเงิน อ้ากยอมรับก็ได้วะว่ามันหล่อลากดิน
“โฮเราต้องไปมอบตัวไม่ใช่หรอ”
แว้กจริงด้วยลืมไปเลย
“มิซึรีบไปเถอะ”
“อืม”
ครืดดดดดดด
แงเจ็บอะ T^T เพราะว่าฉันกับยัยมิซึเจ็บเท้าเลยต้องเดินลากขาเลยอะแง
“คุณจะไปมอบตัวกับอาจารย์ใช่ไหมครับผมก็กำลังจะไปเหมือนกันงั้นผมแบกคัณให้นะครับ ^ ^”
“ค่า -.,-”
ยัยมิซึเลือดกำเดาไหลแล้วยะ อิจฉาว้อยทำไมคนสวยขั้นเทพแบบฉันถึงไม่มีคนแบกวะ
“เอาละยัยหื่นเดียวฉันแบกตัวซึ่งหนักเท่าช้างน้ำของเธอเอง”
“นายไม่มีสิทธิ์มาด่าฉันนะ >o<”
“ไม่อยากไปมอบตัวสายละก็หุปปากของเธอและอยุดดิ้นซะไม่งั้นฉันจะจับเธอไปทำมื้อเย็น”
แงไอ้โหดฝากไว้ก่อนเลยนะคนสวยเอาคืนแน่